تعیین میزان شیوع عفونت ویروس hgv در مبتلایان به سرطان خون

زمینه: عفونت ویروس های ایجاد کننده هپاتیت به دلیل پتانسیل ایجاد عفونت های حاد و مزمن در لکوسیت های خونی و به خصوص لنفوسیت‎ها یکی از علل احتمالی چالش برانگیز در بیماران مبتلا به انواع سرطان های خون محسوب می گردند. امروزه از میان ویروس‎های مختلف ایجادکننده هپاتیت ویروسیhgv به دلیل مکانیسم ناشناخته پاتوژنز در روند بروز و یا تشدید بدخیمی های خونی از جایگاه ویژه ای برخوردار شده است. در این تحقیق به منظور تشخیص سریع و به موقع عفونت ویروس hgv و تعیین نقش این ویروس در وضعیت بالینی مبتلایان به سرطان های خون، تعیین میزان شیوع و نقش احتمالی این ویروس مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت گذشته نگر انجام گردید, نمونه های خون حاوی edta در طول مدت دو و نیم سال از 100 بیمار مبتلا به انواع سرطان های خون و100 نفر مراجعه کننده به این مرکز که عدم ابتلا به سرطان های خونی در آنها تأیید شده بود, به عنوان گروه کنترل جمع آوری و پس از جداسازی پلاسما از نمونه های فوق تا زمان انجام آزمایش در دمای 80- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. به منظور تعیین میزان شیوع عفونت گذشته ویروس هایhbv، hgv وhcv آنتی ژن و آنتی بادی های ضد این ویروس‎ها با آزمایش elisa بررسی گردید. همچنین وجود ویرمی ویروس hgv با آزمایش nested-rt-pcr بر روی نمونه‎های افراد بیمار و گروه کنترل آزمایش گردید. یافته ها: آنتی بادی ضدآنتی ژن e2 ویروس hgv (anti-e2-ab) تنها در یک نفر1 درصد از مبتلایان به سرطان خون مشاهده شد که این فرد فاقد سابقه ابتلا به عفونت ویروس های hbv وhcv بود. همچنین ژنوم hgv در 4 (4 درصد) بیمار مبتلا به انواع سرطان خون و یک نفر(1 درصد) از افراد گروه کنترل گزارش شد و که از میان این افراد تنها در یک نفر از مبتلایان به سرطان خون عفونت همزمان با ویروس hbv (hbsag+) تشخیص داده شد. میان فراوانی hbsag در گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی دار (02/0=p) مشاهده گردید. به علاوه میان فاکتور جنسیت با حضور hbsag ارتباط معنی داری (02/0=p) مشاهده شد، اما میان هیچ یک از فاکتورهای خطرساز وایجاد عفونت hgv درافراد بیمار روابط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در این بررسی میزان شیوع پایین عفونت غیرفعال و فعالhgv در بیماران مبتلا به سرطان خون در مقایسه با گروه کنترل مورد تأیید قرار گرفت. همچنین شناسایی عفونت مشترک hgv و hbv می تواند توجه سایر محققان را برای مطالعه عفونت این ویروس در جمعیت های وسیع تر مبتلا به نقص ها و بدخیمی های خونی به منظور مدیریت تشخیصی و درمانی صحیح تر این گروه از سرطان ها جلب کند.